بیماریهای فراگیری همچون کرونا نخستین بار نیست که بر زندگی بشر سایه افکنده و با تار وپود آن در آمیخته است؛ بلکه بیماریهای خطرناک و مسری دیگری مانند طاعون و وبا نیز در گیتی رخنمایی کرده و به صورت گسترده بر جان بسیاری از آدمیان مهر ختم زده، نظم جاری زندگی ایشان را آَشفته و روان آنان را پریشان ساخته است. ویروس کرونا، افزون بر اختلال در حیات فردی و ایجاد چالشهای معرفتی و دینی، نظم اجتماعی و قواعد جاری دین در جامعه را دستخوش آسیب ساخت؛ گسست روابط جمعی، تعطیلی مقطعی مراکز دینی و تجمات مذهبی، نمونههای عینی لوازم آسیب اخیر است. پیامدهای زیانبار بهداشتی، سیاسی و اقتصادی را نیز میتوان بدان افزود.
)