از جمله اندیشمندان معاصر اسلام که دغدغه فراوانی درباره علم دینی داشته و در تفکر خویش با نوآوری خاص، بدان موضوع توجه ویژه نشان داده است، شهید آیتالله سیدمحمدباقر صدر است. مسئله علم دینی بهویژه علوم انسانی اسلامی از مهمترین آرا و نوآوریهای شهید صدر است که بهخوبی رسالت اسلام را فراتر از کشف پدیدههای عینی و خارجی و روابط بین آنها دانسته است. شهید صدر معتقد است علم تا زمانی که جنبه توصیفی محض داشته باشد، فقط بیانگر واقعیتهای خارجی و تجربیِ در حال وقوع یا واقعشده قبلی است و متّصف به اسلامی و غیر اسلامی نمیشود؛ اما اگر ابعاد و عرصههای متفاوت جامعهای بر اساس مذهب اسلام تحقق عینی یافت، اندیشمندان میتوانند از زوایای مختلف درباره آن جامعه مطالعه و تحقیق نموده، پدیدهها، روابط عینی بین آنها و آثار و نتایجشان را کشف و تبیین کنند. دانش حاصل از ماهیت و چگونگی این پدیدهها و تحلیل چنین جامعهای، علم دینی است که درواقع به توصیف و تبیین پدیدهها و روابط بین آنها در جامعه اسلامی میپردازد. مفهومشناسی علم دینی و بیان شاخصههای آن با رویکرد انتقادی و به روش توصیفی ـ تحلیلی در اندیشه شهید صدر و با اشاره به نوآوریهای وی و نیز بیان نقاط قوت و ضعف نظریهپردازی او در این موضوع از رسالتهای پژوهشی این مقاله است.