تلقی صحیح از علم دینی شرط اول در راه تحقق آن است. این نوشتار پژوهشی است در جهت تبیین صحیح از علم دینی و ارائه تصویری از مصادیق خارجی آن. بر اساس این پژوهش، علم دینی علمی است که از میان انواع جهانبینیهای موجود، جهان‌بینی الهی در پیشفرضهای آن در مراحل مختلف کار علمی حضور دارد و همین جهان‌بینی، جهتگیری و کاربردهای آن را تعیین میکند و برای برپایی تمدنی سازگار با آن، زمینه را فراهم میسازد. علم دینی نه تنها ضرورتی برای آتیۀ جهان اسلام است، بلکه میتوان در طول تاریخ تحقق واقعی آن را هم بهراحتی مشاهده نمود.
گلشنی، مهدی؛ از علم دینی تا علم سکولار؛ تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1390.
ـــــــــــــ؛ تحلیلی از دیدگاههای فلسفی فیزیکدانان معاصر؛ تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1385.
Brooke, John H.; Science and Religion History: Some Historical Perspectives; Cambridge: CUP, 1991.
Einstein, A.; Ideas and Opinions; Trans by Sonja Bergman, Neww york: Bonanza Book; 1954.
Forman, P.; “Weimar Culture; Causality and Quantum Theory; 1918-1927: Adaptation by German Physicists and Mathematicians to a Hostile Intellectual Environment]”; in Historical Studies in the Physical Sciences, edited by R.MC Cormmach; (Philadelphia: University of Pennsylvania; 1971, Vol.3.
Hawking S.; A brief history of time; New York: Bantam Books, 1988.
Linde, A.; The Christian Science Monitor, July 9, 1998.
Mawdudi, A.; West versus Islam; Dehli: Markazi Maktaba Islami, 1992.
Plantinga, A.; "Science: Augustinian or Duhemian?”; Faith and Philosophy, V.13, 1996.
)