امروزه از مسائل چالشی در حوزة علم، علم دینی یا دینیسازی دانش است. در این زمینه مباحث مختلفی مطرح شده که ازجملة آن، چگونگی و سازکار تولید آن است و از آن به منطق علم دینی تعبیر میکنیم. در این باره دیدگاهها و راهکارهای مختلفی وجود دارد که ازجملة آن، دیدگاه شهید مطهری، یکی از پیشگامان علم دینی است. هدف این پژوهش، استخراج و استنباط روش و سازکار تولید علم دینی با توجه به منظومة فکری و شیوة شهید مطهری است. در مقالة حاضر به لحاظ جمعآوری اطلاعات، از روش اسناد و مدارکی (کتابخانهای بهویژه از آثار شهید مطهری) و به لحاظ تجزیه و تحلیل دادهها، از روش عقلی- تحلیلی استفاده شده است. از یافتههای این پژوهش این است که اولاً علم دینی از منظر ایشان، هر علمی که برای جامعه بهویژه مسلمانان، مفید و ضروری باشد؛ ثانیاً روششناسی ایشان در باب علم دینی را میتوان هم ناظر به گامها و فرایندهای عملی دانست که خود در تولید علم دینی، آن را پیموده و توانسته است از پایگاه منظومة فکری اسلام و با تکیه بر مبانی دینی و معرفتی، به حل مسائل علمی و دینی بپردازد و هم به نوع و ماهیت روش نیز اشاره کرده و مدل خاصی را پیشنهاد داده است.
بستان و دیگران؛ گامی به سوی علم دینی؛ چ1، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1384.
حسینزاده، محمد؛ پژوهشی تطبیقی در معرفتشناسی معاصر؛ چ1، [بیجا]: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی;، 1382.
خسروپناه، عبدالحسین؛ علم و دین از دیدگاه شهید مطهری/ مندرج در علامه طباطبایی فیلسوف علوم انسانی- اسلامی؛ ج۱، تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی، 1390.
رشاد، علیاکبر؛ «منطق فهم قرآن»؛ قبسات، ش18، 1379.
سبزواری، ملاهادی؛ شرح منظومه؛ تصحیح و تعلیق آیتالله حسنزاده آملى؛ تحقیق و تقدیم از مسعود طالبى؛ تهران: نشر ناب، 1369.
سوزنچی، حسین؛ معنا، امکان و رهکارهای تحقق علم دینی؛ چ1، تهران: پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی، 1389.
طباطبایی، سیدمحمدحسین؛ مجموعه رسائل؛ تحقیق صبا الربیع؛ قم: نشر احیاء التراث، 1428ق.