دکتر محمدرضایی، استاد تمام فلسفه دانشگاه تهران، دارای آثار علمی فراوانی (اعم از کتاب و مقاله) است که ازجمله کتابهای ایشان «اندیشه اسلامی1و2» است که با مشارکت و اشراف علمی مرجع عالی قدر حضرت آیتالله العظمی سبحانی (دام عزه) صورت گرفته و از سال 1384 تاکنون بهعنوان کتاب درسی در تمام دانشگاهها و مراکز آموزش عالی تدریس میشود که تقریبا بیش از پنج میلیون تیراژ داشته است و نیز تألیف کتاب معرفتشناسی اسلامی و علم دینی جهت دانشافزایی اساتید دانشگاههای سراسر کشور که با کوشش و نظارت وی و مشارکت جمعی از اساتید دانشگاه و حوزه به سامان رسیده است. در خدمت استاد محمدرضایی هستیم با موضوع خداشناسی و دینشناسی دکتر سروش و قصد داریم به طرح و نقد دیدگاه سروش بپردازیم. از چندی پیش به مناسبت انتشار ویروس کرونا در ایران و جهان مصاحبهای از دکتر عبدالکریم سروش، تحت عنوان «خدا به هر دردی نمیخورد» در فضای مجازی منتشر شد. ایشان گفتند: اولاً هیچ دلیل عقلی و نقلی معتبری نداریم که امام مدفون در خاک، صدای زائران را بشنود و به آنها پاسخ بدهد و یا اساساً قدرت برآوردن حاجات آنها را داشته باشد. ثانیاً اینکه در زمان میرزای شیرازی، شیعیان با خواندن زیارت عاشورا وبا را بر طرف کردند، قطعاً دروغ است و یک دروغ تفرقه افکنانه است که یک نوع خداپرستی قبیلهگرایانه را تبلیغ میکند. ثالثاً خدا به هر دردی نمیخورد و اینکه شما در هر حادثهای پای خدا را به میان بکشید، قطعاً خطا است. خدا بهدرد تنهایی روح میخورد بهدرد عاشقی میخورد و درنهایت گفتند امید ضعیفی دارم که مسئله شر در الهیات اسلامی همانند الهیات غربی جدی گرفته شود. با مسئله شرور باید ارتباط خود را با خدا از نو تعریف کنیم.