اخلاق سیاسی پس از انقلاب اسلامی

* قرآن کریم.

1. احمدی طباطبایی، سیدمحمدرضا؛ اخلاق و سیاست؛ چ2، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق †، ۱۳۸۹.
2. اسلامى، سیدحسن؛ امام، اخلاق و سیاست؛ چ1، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینیŠ؛ 1381.
3. توکل، محمد؛ جامعه‏شناسی علم؛ تهران: انتشارات جامعه شناسان، 1389.
4. جعفری، محمدتقی؛ حکمت اصول سیاسی اسلام؛ تهران: بنیاد نهج‏البلاغه‫، 1373.
5. خمینیŠ، سیدروح‎الله؛ مناهج الوصول الی علم الاصول؛ تهران: مؤسسه چاپ و نشر عروج، 1415ق.
6. دلشاد ‌تهرانی، مصطفی؛ رایت درایت: اخلاق مدیریتی در عهدنامه مالک اشتر؛ چ1، تهران: نشر دریا، 1390.
7. ریتزر، جورج؛ نظریه‌های جامعه‌شناسی در دوران معاصر؛ ترجمه محسن ثلاثی؛ چ7، تهران: انتشارات علمی، 1382.
8. سیدباقری، سیدکاظم؛ «فقه سیاسی، الگوی دانش بومی»، مجموعه مقالات کنگره بین‎المللی علوم انسانی اسلامی؛ دوره دوم، ش5، پاییز 1394.
9. ـــــ؛ «مبانی انسان‏شناختی علم سیاست اسلامی در قرآن کریم از منظر علامه طباطبایی و دستاوردهای آن در تولید این دانش»، فصلنامه علمی-پژوهشی قبسات؛ ش85، پاییز 1396.
10. شعیری، محمد بن محمد؛ جامع الاخبار؛ نجف: مطبعة حیدریة؛ [بى‏تا].
11. طباطبایی، سیدمحمدحسین؛ معنویت تشیع؛ چ1، قم: نشر تشیع، 1385.
12. گنون، رنه؛ سیطره کمیت و علائم آخر زمان؛ ترجمه علی‏محمد کاردان؛ تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1389.
13. مجلسى، محمدباقر؛ بحار الانوار؛ تهران: المکتبة الاسلامیه، 1392ق.
14. مظاهری، حسین؛ اخلاق فرماندهی؛ قم: شفق، 1364.