پدیده کرونا، رونمایی از نهیلیسم و بی‌معنایی سبک زندگی غربی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

مدیر گروه

چکیده

دنیای غرب در دوره جدید از مدت‌ها پیش گرفتار نهیلیسم شده و آنان که دل به سبک زندگی غربی سپرده‌اند رنج گرفتاری در پوچ‌گرایی و بی‌معنایی زندگی را احساس می‌کنند. این مشکل بیش از همه چیز به مبانی و اصول تفکر دوره جدید مانند اومانیسم، پوزیتیویسم و تا حدودی به انسان‌شناسی مسیحیت دوره قرون‌وسطی برمی‌گردد. در این مقاله با گزارش اجمالی از مبانی تفکر مغرب زمین، نشان داده می‌شود که ویروس کرونا، اندیشه‌ها و افکار نهیلیستی مغرب زمین را بیش‌ازپیش آشکار کرد و آن را از خفا و نهان‌شدگی اجمالی تحت پوشش تفکراتی همچون لیبرالیسم و سکولاریسم به شاهد بازاری مبدل نمود و نشان داد که فقر ناشی از مبانی دینی و عقلانی و تقدم «اصالت سود» بر «اصالت بندگی و عبودیت» نه‌تنها در عرصه فکری به نهیلیسم منتهی می‌شود، بلکه در عرصه عمل اجتماعی تا حمله و غارت فروشگاه‌ها، سرقت ماسک و امکانات بهداشتی، بی‌توجهی به سالمندان و... پیش خواهد رفت. راهبرد و راه‌حل عبور از این بحران و معنا‌بخشی به زندگی را باید در «اصالت عبودیت» و پذیرش «ولایت خدا» و بازگشت به «فطرت اصیل انسانی» جست‏وجو کرد. 

کلیدواژه‌ها


  1. استیس، والتر ترنس؛ «در بی‌معنایی معنایی است» معنای زندگی؛ چ1، ترجمه: اعظم پویا؛ قم: ادیان، 1386.
  2. ایلخانی، محمد؛ تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس؛ تهران: سمت، 1382.
  3. جهانگیری، محسن؛ فرانسیس بیکن، احوال و آثار، عقاید و افکار، و ارزشیابی؛ تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1369.
  4. زرشناس، شهریار؛ مبانی نظری غرب مدرن؛ تهران: کتاب صبح: 1381.
  5. شولتس، دوان؛ روانشناسی کمال؛ ترجمه گیتی خوشدل، چ17، تهران: پیکان، 1390.
  6. طباطبایی، سید محمدحسین؛ المیزان فی تفسیرالقرآن؛ ط1، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، 1417.
  7. فروغی، محمدعلی؛ سیر حکمت در اروپا؛ چ3، تهران: زوار، 1372..
  8. کاپلستون، فردریک؛ تاریخ فلسفه، فیلسوفان انگلیسی از هابز تا هیوم؛ ترجمه امیر جلال‌الدین اعلم؛ چ2، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی ـ سروش، 1370.
  9. مسلین، کیت؛ درآمدی به فلسفه ذهن؛ ترجمه مهدی ذاکری؛ چ1، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، 1388.
  10. وال، ژان؛ مابعدالطبیعة؛ ترجمه یحیی مهدوی؛ چ1، تهران: خوارزمی، 1375.
  11. هادوی‌نیا، علی‌اصغر؛ فلسفه اقتصاد؛ چ1، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1387.