امروزه ازجمله مسائل مهم در حوزه دین‌شناسی و علم‌شناسی، بحث «علم دینی» و مسائل پیرامونی مانند چیستی، امکان، مطلوبیت، ضرورت و... مطرح است. دراین‌باره دیدگاه‌های گوناگونی شکل گرفته است. در برخی دیدگاه‌ها، اصل علم دینی (امکان یا ضرورت آن) انکار می‌شود و رویکردهایی نیز موافق آن‌اند. از رویکردهایی که طرفدار علم دینی می‌باشد، «سنّت‌گرایی» است که دکتر سیدحسین نصر از مدافعان و شارحان مکتب سنّت‌گرایی و از ناقدان و مخالفان مدرنیسم می‌باشد. مبانی و محورهای مهم نظام فکری دکتر نصر را در سنّت‌گرایی، وحدت متعالی ادیان، کثرت‌گرایی دینی، علم سنّتی و قدسی و گرایش به تصوف می‌توان خلاصه کرد؛ براین‌اساس ایشان جزء حامیان و طرفداران علم قدسی یا همان علم دینی بوده و معتقد است علم قدسی نه‌تنها امکان دارد، بلکه امری مطلوب و ضروری است. مقاله حاضر می‌کوشد با روش تحلیلی ـ انتقادی، ضمن طرح مبانی دین‌شناختی و علم‌شناختی ایشان، به نقد و بررسی دیدگاه وی در حوزه علم قدسی بپردازد.
)