استادیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
چکیده
رابطه میان عقل و وحی یکی از بنیادیترین بحثهای فلسفی و کلامی در همه ادیان آسمانی است. تعیین نسبت میان اصول عقل بشری و معارف وحیانی نقشی اساسی در فهم علوم بشری و علوم الهی دارد. بسیاری از نزاعهای فکری و اجتماعی ناشی از سوء فهم روابط عقل و وحی است.
علامه طباطبایی به عنوان یکی از اندیشمندان بزرگ جهان اسلام، وحی را مبتنی بر عقل برهانی میداند و معتقد است اعتلای عقلانیت، اعتلای دیانت است. در این مقاله مهمترین اشکالات اهل تفکیک ابتدا مطرح میشود و پس از آن پاسخهای علامه به اختصار میآید.
علامه نشان میدهد که مشی قرآن و معارف اهل بیت اعتلای عقلانیت است و هیچگونه ناسازگاری با معارف راستین بشری ندارد. واژگان کلیدی:عقل،وحی،معارف بشری،معارف الهی،مکتب تفکیک،مکتب اهل بیت،منطق.